Autor: Reden

Krzywa Wieża
Początki istnienia wieży nikną w mrokach dziejów. Najstarsza o niej wzmianka pochodzi z 1413 roku. Jest rzadkim przykładem wolnostojącej dzwonnicy pobliskiego kościoła. Kiedy w 1590 roku miasto nawiedziło trzęsienie ziemi, odnotowano niezwykłą anomalię. Dodatkowo, jej posadowienie na grząskim gruncie, spotęgowało efekt krzywizny. Dziś wieża ma 2,14 m odchylenia od pionu i zajmuje drugie miejsce w europejskiej czołówce krzywych budynków (zaraz po wieży we włoskiej Pizie). Jest także najwyższą krzywą wieżą w Polsce. Ma aż 34 metry wysokości, co odpowiada dziesięciopiętrowemu budynkowi. Na szczyt wieży wiedzie 139 schodów a trud wejścia rekompensują przepiękne widoki, które można podziwiać z jej korony. Wieża co roku w lipcu obchodzi swoje święto pn Dni i noce krzywej wieży.

Zamek
Pierwszy zamek wybudowano prawdopodobnie zaraz po lokacji miasta w drugiej połowie XIII wieku. Warownia ta, zniszczona dwa wieki później, stała się znakomitą bazą do odbudowy dla księcia Karola I Podiebrada. Książę był wnukiem czeskiego króla Jerzego z rodu Podiebradów, który to ród władał tymi ziemiami od połowy XV stulecia. Książę Karol I odziedziczył księstwo ziębickie z siedzibą w Ząbkowicach i tu postanowił ulokować swoją rezydencję. Zamek był pierwszą na Śląsku budowlą mieszkalno-obronną noszącą cechy renesansu. Głównym projektantem był czeski architekt Benedykt Ried. Po śmierci Karola I w 1536 roku, zamek przestał być obiektem zainteresowań ze strony jego potomków, stając się wielokrotnie przedmiotem licznych zastawów. Poważnym zniszczeniom zamek uległ podczas trwania wojny trzydziestoletniej w 1646 roku. Po wielu oblężeniach i szturmach został ostatecznie opuszczony w 1728 roku. Do II wojny światowej na zamku działało muzeum regionalne i schronisko.

Śladami doktora Frankesnteina
Co z Ząbkowicami ma wspólnego doktor Frankenstein i stworzony przez niego potwór? Okazuje się, że zaskakująco wiele. W roku 1606 w mieście Frankenstein wybuchła epidemia dżumy. Niemal trzecia część miejscowej ludności straciła życie. O wywołanie zarazy oskarżono szajkę grabarzy, którzy stracili życie paląc się w ogniu ówczesnej sprawiedliwości. Dwieście lat później angielska pisarka Mary Shelley tworzy postać szalonego naukowca, który powołuje do życia bezimiennego potwora. Czym się inspirowała, co skłoniło ją do tego aby główny bohater nazywał się Frankenstein? Odpowiedź na te pytania znajduje się w mrocznym laboratorium dra Frankensteina w tajemniczych podziemiach miejscowego muzeum.

Izba Pamiątek Regionalnych
Zapraszamy do wędrówki poprzez niezliczoną ilość przedmiotów związanych z codziennym życiem mieszkańców ziemi ząbkowickiej. Od przebogatej i interesującej archeologii regionu, poprzez przepiękne, ręczne malowane meble śląskie, aż do współczesnych acz zapomnianych sprzętów codziennego użytku. Kilkanaście sal wystawowych zabierze Was w ciekawą podróż do czasów, które wydają się być coraz bardziej odległe. Budynek, który mieści to niewielkie muzeum, jest najstarszym obiektem mieszkalnym w Ząbkowicach. Pierwsza o nim wzmianka pochodzi z 1504 roku. W drugiej połowie XVI stulecia był domem dla miejscowego rycerza-rabusia Zygmunta Kauffunga. Jako budynek mieszkalny funkcjonował do lat 60. XX wieku. 

Ratusz
Obecny, neogotycki ratusz jest już szóstą budowlą znajdującą się w tym miejscu. Pierwsza wzmianka o ratuszu w Ząbkowicach pochodzi z 1335 roku. Był to obiekt drewniany, wzniesiony wkrótce po założeniu miasta. Kolejną budowlę wzniesiono w latach 1533-1534. W 1618 roku podwyższono ratuszową wieżę. Kolejny remont miał miejsce w 1799 roku. W latach 1827-1828 dokonano przebudowy obiektu w stylu klasycystycznym. 24 kwietnia 1858 roku ratusz spłonął w wyniku wielkiego pożaru miasta. Na miejscu dawnego obiektu, który – z wyjątkiem fragmentu wieży – został rozebrany, w latach 1862-1864 wybudowano obecny ratusz, według projektu Alexisa Langera z Wrocławia. We wnętrzu ratusza znajduje się najcenniejsze malowidło w mieście – obraz Michaela Willmanna „Obnażenie z szat”. Jest to jeden z czterech obrazów, jakie Willmann namalował ok. 1678 roku na zlecenie opata klasztoru cystersów w Krzeszowie. W 1999 roku obraz, po renowacji, został zawieszony w sali ślubów ząbkowickiego ratusza. 

Na stacji będzie czekał na turystów sam Frankenstein z przewodnikiem, który zaprowadzi do Izby Pamiątek Regionalnych. Oferujemy bilet ulgowy na wszystkie atrakcje( Krzywa Wieża + laboratorium Frankensteina + Izba Pamiątek Regionalnych) oraz bezpłatnie będzie można wejść z przewodnikiem na nowo wyremontowany Zamek.

Najlepsze wyobrażenie o urodzie Bystrzycy może dać jej ogląd z zewnątrz, z okolicznych wzgórz leżących po drugiej stronie Nysy Kłodzkiej. Dopiero stamtąd widać, jak ponad rzeką wznoszą się łagodne zakola tarasów. Niżej usadowiło się na nich dawne podegrodzie. Wyżej stare miasto pyszni się rozmaitością swoich murów, dachów i wież. Miasta takiego jak Bystrzyca nie poznaje się rutynowym „przebiegiem” po zabytkach. Trzeba koniecznie pobłądzić po jego ciasnych uliczkach i zapomnianych zaułkach, które rozdzielają najstarsze domy, powspinać się po kamiennych schodach w przesmyku wiekowych murów, przystanąć na chwilę w nieoczekiwanym olśnieniu – przed wyrafinowanym kamiennym portalem.

Bystrzyca Kłodzka ma średniowieczny i królewski rodowód. Geograficznie położona jest dość osobliwie – leży w Rowie Górnej Nysy, regionie, którego odrębność rzeźby dostrzeżono
i nazwano dopiero w poł. XX w. Po prostu Nysa Kłodzka wycięła sobie (w tzw. Obniżeniu Bystrzycy Kłodzkiej) krętą dolinę, wzdłuż której lokowało się osadnictwo.

Chociaż początki miasta nie są dokładnie znane, jego położenie na trakcie handlowym łączącym Śląsk z Czechami przesądza o istnieniu tu bardzo wczesnego osadnictwa. I to już w XI w. lokacja miasta jest najpewniej zasługą kasztelana kłodzkiego Havla z Lembergu, który otrzymał Ziemię Kłodzką we władanie od króla Czeskiego Wacława I. Niemiecka nazwa ówczesnej osady – HABELSCHWERD- tłumaczona jest jako kępa, wysepka Havla, a nazwa Bystrice pojawiła się po raz pierwszy pod datą 1369 r. Badania językoznawcze wyraźnie wskazują, że nowi osadnicy przybyli tu głównie z Hesji, Saksonii i Łużyc.

4 Lipca 1319 r. król Czeski Jan Luksemburski w uznaniu zasług Jakuba Rückera za otoczenie miasta murami nadał mu wójtostwo w Bystrzycy. Kilka miesięcy później miasto otrzymało pełną samodzielność prawną.

Swoimi bardzo licznymi zabytkami Bystrzyca Kłodzka mogłaby obdarować niejedno miasto, chociaż historia nie obchodziła się z nią łagodnie: husyci, wojna 30-letnia i Lisowczycy, Szwedzi. Nękana była często przez obce wojska i trawiona licznymi pożarami. A kiedy już uporano się z odbudową, przychodziły inne klęski: wielka powódź w czerwcu 1827r, epidemie cholery (w 1831 r., 1837 r.), czy silne trzęsienie ziemi w styczniu 1901 r.
Na szczęście Bystrzycę oszczędziły obie wojny światowe, niemal całkowicie zachował się więc jej średniowieczny układ urbanistyczny z murami obronnymi i znaczną częścią starej zabudowy. Zabytkowe domy pochodzą w większości z XIX w., ale wiele z nich ma starsze fragmenty. Są to przeważnie 2 i 3 – kondygnacyjne kamieniczki. W starych mieszczańskich kamienicach zachwycają kamienne portale, renesansowe sklepienia i barokowe formy architektoniczne.

Do najcenniejszych należą m.in. miejskie mury obronne z trzema wieżami: Wieżą Rycerską, zwaną również Czarną (z 1319 r., przekształconą w 1843 r. na dzwonnicę zboru ewangelickiego), Wieżą Bramy Kłodzkiej (ze śladami dwupiętrowej bramy) i basztą Bramy Wodnej (obok niej budowle dawnego obronnego wójtostwa z wieżą mieszkalną, ongiś wyższą jeszcze o dwa piętra). Ponadto: gotycko-renesansowy kościół św. Michała Archanioła z poł. XIII w., ratusz z XIV w., przebudowany na renesansowy, barokowa kaplica św. Franciszka Ksawerego, późnorenesansowy dwór szlachecki, kaplica św. Floriana i monumentalna kamienna kolumna wotywna Trójcy Świętej z 1736 r.- niemal teatralne przedstawienie rozdziału XII Apokalipsy. Na Małym Rynku (dawny Targ Bydlęcy) stoi dumnie symbol średniowiecznego wymiaru sprawiedliwości – pręgierz z 1556 r. Jest z kamienia i w stanie doskonałym, ma nawet tzw. kuny do mocowania skazanych. 3,5- metrowa kolumna pręgierza przypomina swym kształtem (hmm), co dodaje pikanterii wykonywanym tu wyrokom za rozpustę. (cyt. z kroniki miasta: „przez dwie niedziele gach z gachową stali przed kościołem łańcuchami przywiązani do kamienia piekielnego”).

Co też niezmiernie ciekawe i nie tak znów znamienne dla surowych średniowiecznych czasów – w 1636 r. bystrzyccy rajcowie powołali miejskiego stróża moralności, który miał za zadanie tropić wszelkie przejawy złego prowadzenia się, rozpasania, czy wręcz rozpusty. Ową instytucję traktowano widać z całą powagą, jeśli przetrwała ona prawie 90 lat. Czy zrobiła swoje i choć trochę naprawiła obyczaje – ani słowa o tym w kronikach miejskich.
W II poł. XIX w. powstają w Bystrzycy trzy kolejne fabryki zapałek. I odtąd będzie się to miasto niezmiennie z nimi kojarzyło. Nic więc dziwnego też, że właśnie tu znajduje się jedyne w Polsce (i bodaj jedno z czterech w świecie) Muzeum Filumenistyczne. Zgromadziło ono przebogaty zbiór różnych przedmiotów służących do niecenia ognia – krzesiw, lamp oliwnych, zapalniczek i etykiet zapałczanych.

Najciekawszym szlakiem turystycznym, który wybiega z Bystrzycy Kłodzkiej jest znakowana na zielono trasa przez Przełęcz Spaloną, Hutę i Starą Łomnicę do Gorzanowa. Także szlak żółty przez Starą Bystrzycę, Zalesie, Hutę i Pokrzywno do Polanicy-Zdrój.

Gmina Międzylesie o powierzchni 189 km2 jest uroczym regionem górskim, leżącym na południu Ziemi Kłodzkiej, położona w otulinie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego. Ten malowniczy zakątek może zaoferować turystom i wczasowiczom przede wszystkim warunki klimatyczne, czyste, jak przysłowiowy kryształ, górskie powietrze, nieskazitelną wodę w rzekach i w górskich strumieniach oraz rzecz najważniejszą dla wypoczynku – spokój. Górzysty teren okolic daje możliwości uprawiania nieforsowanej turystyki. Ze szczytów Masywu Śnieżnika oraz Gór Bystrzyckich, między którymi leży Międzylesie, rozciągają się szerokie i niezapomniane panoramy. Żywe i autentyczne jest tu stare budownictwo drewniane, zabytkowe kościółki wiejskie, stojące przy drogach kapliczki i krzyże.

WIEŻA WIDOKOWA NA CZERŃCU
Góra Czerniec to druga co do wielkości góra w paśmie Gór Bystrzyckich, wznosząca się na wysokość około 300 m nad Dolinę Dzikiej Orlicy położoną u zachodniego podnóża. Atrakcyjne miejsce, w którym dawniej stała platforma widokowa. Obecnie stanęła tu drewniana wieża widokowa z drzewa modrzewiowego o wysokości ok. 24 m. Położenie góry Czerniec sprawia, że z samego szczytu mamy jedyny i niepowtarzalny widok jednocześnie na Góry Bystrzyckie i Masyw Śnieżnika.

WIEŻA WIDOKOWA NA TRÓJMORSKIM WIERCHU
Na polsko-czeskiej granicy zbudowano drewnianą wieżę widokową o wysokości 25 metrów, z której roztacza się wyjątkowy widok na Masyw Śnieżnika i bardziej odległe pogórza. Nazwę wprowadził w 1946 r. dr Mieczysław Orłowicz. Jest to jedyne w Polsce miejsce, gdzie zbiegają się zlewiska trzech mórz: Bałtyckiego, Czarnego i Północnego. Na zboczu szczytu znajdują się źródła dopływu Nysy Kłodzkiej.

BASEN KĄPIELOWY W  MIĘDZYLESIU
Nowoczesny kompleks z  podgrzewaną wodą, wyposażony w dodatkowe elementy rekreacyjne i sportowe – boisko do siatkówki, plac zabaw dla dzieci oraz plażę leżakową. Obiekt świetnie nadaje się do rekreacji i czynnego wypoczynku dla dzieci, młodzieży, osób dorosłych oraz osób niepełnosprawnych. Położenie obiektu gwarantuje wypoczynek z dala od codziennego zgiełku w otoczeniu natury.

SOLNA JAMA (NIEM. SALZLOCHER)
Jedna z  mniejszych jaskiń sudeckich. Leży na wysokości ok. 580–590 m n.p.m., na wschodnim zboczu Czerńca, 10 m ponad korytem potoku Gołodolnik, w wyrobisku starego kamieniołomu. Legenda głosi, że kiedyś mieszkańcy Różanki ujrzeli niezwykły widok – owce lizały skałę, tak jakby była na niej sól. I właśnie z tym faktem wiąże się powstanie nazwy jaskini.

IZBA REGIONALNA
Utworzona w Bibliotece Publicznej Miasta i Gminy Międzylesie. Znajdują się w niej materiały archiwalne poświęcone historii sąsiadujących z gminą Międzylesie terenów czeskich.

BAROKOWY ZESPÓŁ ZAMKOWO-PAŁACOWY
Najcenniejszy zabytek w  mieście. Jego najstarsza tzw. Czarna Wieża jest jedynym zachowanym elementem gotyckiego zamku z około 1370 r., zniszczonego podczas wojen husyckich.

DREWNIANY KOŚCIÓŁEK W KAMIEŃCZYKU, PW. ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA,
Pochodzący z 1710 r. stoi na zboczu ponad wsią. Kryty gontem, oszalowany, z  wieżą o  cebulastym hełmie i  bogatym wyposażeniem barokowym. Najcenniejsze są polichromie z  1734 r. na parapecie chóru i emporach. Natomiast pozostałe polichromie na suficie i dalszej części ścian pochodzą z 1935 r.

RUINY ZAMKU SZCZERBA (niem. Burg Schnallenstein)
Jeden z  trzech tego typu obiektów na ziemi kłodzkiej (pozostałe to Homole i Karpień). Zamek strzegł przejścia granicznego na trakcie handlowym Kłodzko – Praga, przebiegającym w pobliżu obecnego Gniewoszowa.

Świdnica to malownicze miasto położone w samym sercu Dolnego Śląska, perła śląskiego baroku, dawna stolica księstwa świdnicko-jaworskiego, słynąca z wyśmienitego piwa, pysznych pierników i tradycji kupieckich. Będąc w Świdnicy koniecznie trzeba odwiedzić:

Kościół Pokoju

Wizytówką Świdnicy jest XVII- wieczny Kościół Pokoju- obiekt wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO oraz na polską Listę Pomników Historii. Kościół ten jest uważany za największą drewnianą świątynię Europy. W swoim wnętrzu może pomieścić ok. 7500 osób. Jednocześnie jest to jeden z dwóch Kościołów Pokoju zachowanych na świecie. Drewniana budowla o konstrukcji szachulcowej wybudowana została na planie krzyża greckiego. Wnętrze kościoła zachwyca barokowym wystrojem, a na szczególną uwagę zasługują dwa zespoły barokowych organów. Do najcenniejszych elementów barokowego wyposażenia należy także jego główny ołtarz i ambona, a także loże rodowe zasłużonych mieszczan i władców ziemi świdnickiej. Kościół otoczony jest zespołem zabytków Placu Pokoju – są to, m.in.: dzwonnica, Dom Stróża, Plebania i zabytkowy cmentarz ewangelicki. Wszystkie budowle pochodzą z XVII wieku i są przykładem charakterystycznego budownictwa ryglowego. W Domu Stróża działa obecnie nastrojowa kawiarnia. Na cmentarzu ewangelickim spoczywa, m.in., konstruktor pierwszej rakiety tenisowej oraz dawny organista kościelny- uczeń J. S. Bacha. W Kościele Pokoju corocznie odbywa się Festiwal Bachowski.

Katedra świdnicka

Gotycki kościół z XIV w. z budzącym zachwyt barokowo-gotyckim wystrojem oraz wieżą o pięciu kondygnacjach i wysokości 101,5 m (najwyższą na Dolnym Śląsku a piątą co do wielkości w Polsce) stanowi punkt rozpoznawczy miasta. We wnętrzu szczególną uwagę przyciąga imponujący ołtarz główny, wzorowany na barokowym ołtarzu w paryskim kościele Van-de-Grace oraz gotycki ołtarz Zaśnięcia NMP, wzorowany na ołtarzu Wita Stwosza w Kościele Mariackim w Krakowie. U podnóża Katedry znajdują się pozostałości fortyfikacji fryderycjańskich z II poł. XVIII w. Dzięki inicjatywie Jana Pawła II w dniu 23 marca 2004 r. dawny kościół diecezjalny stał się Katedrą i siedzibą nowej diecezji biskupiej.

Wieża Ratuszowa

Po przeprowadzonej, w latach 2010-2012, odbudowie Wieża Ratuszowa znowu dominuje nad świdnickim rynkiem. Pierwsza wieża ratuszowa zagościła w Świdnicy już w średniowieczu. Przez kolejne wieki, ulegająca klęskom żywiołowym i wojnom, wielokrotnie odbudowywana wieża, w latach 1763-1765, zyskała swój najbardziej rozpoznawalny kształt. Zdobiła świdnicki Rynek przez 202 lata, aż do feralnego dnia 5 stycznia 1967 r., kiedy po wybiciu przez dzwon kwadransowy godziny 15.15, osunęła się na przyległe budynki. Budynek nowej wieży ratuszowej ma niemal 58 m wysokości oraz 10 kondygnacji. Obiekt ozdobił zegar, którego elementy widoczne na zewnątrz, wzorowano na oryginalnym wyglądzie sprzed zawalenia się wieży. Nowa wieża zwieńczona jest hełmem i iglicą z charakterystyczną kulą.

Muzeum Dawnego Kupiectwa

Powstało w 1967 r. w ratuszu, w nawiązaniu do tradycji kupieckiej miasta. Prezentujące eksponaty związane z historią kupiectwa: wagi, odważniki oraz aranżacje dawnego sklepu kolonialnego, apteki, domu wagi i urzędu miar.. W gotyckiej Sali Rajców znajdują się cenne malowidła z XVI w. przedstawiające Sąd nad jawnogrzesznicą, Sąd Ostateczny i Ukrzyżowanie. Zobaczyć tu można również makietę XVII- wiecznej Świdnicy oraz wiele interesujących eksponatów związanych z przeszłością miasta.

Rynek

Zabudowania starówki reprezentują ciekawą mieszaninę stylów architektonicznych (od renesansu aż po secesję) i doskonale dokumentują historyczne tradycje miasta. Niektóre z nich skrywają ciekawe historie i tajemnice. W kamienicy „Pod Złotą Koroną”, która przed wiekami pełniła funkcje hotelu, przebywali między innymi królowie pruscy, a także feldmarszałek Helmut von Moltke, w narożnym domu „Pod Hermesem”, na którego kopule stoi posąg boga kupców i złodziei – znaleziono skarb – monety z okresu wojny 30-letniej, a w niezwykle bogatej kamienicy przy ul. Kotlarskiej 1 mieszkał zaś bazyliszek. W mieście można też spotkać świdnicką astronom – Marię Kunic, która przysiadła na jednaj z ławek i spoglądając w niebo, dzierży w dłoniach swoje największe dzieło – Uranię Propitię oraz stado dzików, które rozgościły się na skwerze w pobliżu Pałacu Cystersów.

Na turystów decydujących się wybrać na miejsce postoju piękną Świdnicę, będzie czekał bezpłatny przewodnik miejski , który zabierze na wycieczkę po świdnickiej starówce. Dodatkowo będzie zwiedzić wieżę ratuszową, z której można podziwiać piękną panoramę miasta. 

Leżący u stóp Gór Sowich Dzierżoniów, stolica powiatu dzierżoniowskiego, wita wspaniałymi widokami gór na horyzoncie, stylowymi restauracjami, gościnnymi hotelami i ciekawymi zabytkami. Znakomite walory krajobrazowe (z jednej strony Wielka Sowa, z drugiej Masyw Ślęży) i dogodne położenie w pobliżu granic z Czechami i Niemcami oraz bliskość Wrocławia sprawiają, że miasto chętnie odwiedzają turyści krajowi i zagraniczni. Miasto posiada bogatą historię, a pamiątki z przeszłości znajdujące się na jego terenie sięgają czasów Piastów i Habsburgów. 

W mieście zachowało się wiele zabytków, które przyciągają uwagę swym majestatem. Można je zwiedzić m.in. przechodząc TRAKT SMOKA – trasę turystyczno-spacerową po najciekawszych miejscach Dzierżoniowa, która powstała z okazji 750-lecia miasta. 

Prowadzi ona po pięknych kościołach, unikatowych w skali kraju, średniowiecznych murach obronnych, XIX-wiecznej synagodze, historycznych kamienicach, Muzeum Miejskim, a przede wszystkim po zabytkowym ratuszu z XIV w. i wieży z tarasem widokowym, zabytkowym mechanizmem zegarowym oraz rekonstrukcją warsztatu menniczego. W mennicy w wieży ratuszowej można samodzielnie wybić dwie monety – pamiątkową oraz kopię halerza z 1352 roku z inicjałami MCR (Moneta Civitas Rychbach) na awersie i dolnośląskim orłem na rewersie. 

Wśród zwiedzanych obiektów sakralnych znajdziemy m.in. starszy od katedry w Notre Dame kościół św. Jerzego, patrona miasta. Jedna z pierwszych wzmianek (z roku 1258) dotyczących Dzierżoniowa odnosi się właśnie do tej majestatycznej budowli. Oprócz bogato zdobionych ołtarzy warto zwrócić uwagę na kamienną figurkę tajemniczej postaci na kościelnej wieży (to postać legendarnego fundatora kościoła, księcia Bolesława Kędzierzawego lub żebraka, który według legendy ufundował wieżę do wysokości, na której umieszczono figurę) oraz na fresk odnaleziony za barokowym ołtarzem z XVIII w. – to Matka Boska Dzierżoniowska, Matka Miłosierdzia – malowidło prawdopodobnie z początku XVI w.

Zwiedzając powyższe obiekty zabytkowe, nie sposób przegapić mosiężnych odlewów radioodbiorników (w skali 1:1) opowiadających o historii przemysłu radiofonicznego i jego wpływie na rozwój miasta. To TRAKT RADIOODBIORNIKÓW DIORA – trasa turystyczna, będąca zarazem ścieżką edukacyjną ukazującą dziedzictwo Diory. Obejrzenie rozmieszczonych w staromiejskim centrum Dzierżoniowa radyjek zajmuje około 30 minut. Polecamy rozpocząć w rynku przy budynku ratusza, gdzie znajdziemy Pioniera – pierwsze polskie powojenne radio. Na trasie poznamy też Ewę z 1969 r., Promyka z 1957 r., DML-301 z 1970 r., Pioniera U3 z 1952 r., Ramonę z 1961 r., Rytm z 1966 r., Sonatinę z 1957 r., Podhale z 1957 r., Poloneza z 1955 r., Kosa z 1960 r. 

Zainteresowanych historią Diory zapraszamy do Muzeum Miejskiego Dzierżoniowa, gdzie znajduje się bogata ekspozycja diorowskiego sprzętu i pamiątki z czasów świetności zakładów radiowych, a także stałe wystawy związane z miastem i regionem, bogata kolekcja cynowych żołnierzyków oraz interesujące wystawy czasowe.

W Dzierżoniowie na stacji kolejowej będzie czekał na chętnych przewodnik, który zabierze na wieże ratuszową, skąd będą mogli podziwiać piękną panoramę na Góry Sowie, masyw Ślęży oraz Dzierżoniów w całej jego okazałości. Będzie też okazja przejścia Traktem radiobornikó Diory i zobaczenia najciekawszych dzierżoniowskich zabytków. 

Informujemy, że sprzedaż biletów na przejazdy Czeskim Expressem, na wszystkich trasach została wstrzyma ze względu na wyprzedanie miejscówek.

Na dolnośląskie szlaki ponownie wjedzie Muzealny Pociąg Specjalny „Czeski Express”. Parowy express połączy region pardubicki z województwem dolnośląskim.
To wyjątkowe wydarzenie przygotował region pardubicki we współpracy z Muzeum Starych Maszyn w Žamberku, Muzeum Kolejnictwa w Jaworzynie Śl. oraz samorządami polskich miast na trasie przejazdu – Międzylesia, Bystrzycy Kłodzkiej, Ząbkowic Śląskich, Dzierżoniowa, Świdnicy oraz Jaworzyny Śląskiej. 

Muzealny Pociąg Specjalny „Czeski Express” wjedzie na szlaki Dolnego Śląska już w Sobotę 25 czerwca!

Skład Parowego Expressu to zabytkowe wagony oraz lokomotywa 555.153. Lokomotywa ta to niemiecki parowóz wojenny przejęty po wojnie przez kolej czeską, oznaczony serią 555. Przejazd jest częścią planu uruchomienia turystycznej linii kolejowej z Muzeum Kolejnictwa w Dolnej Lipce we współpracy z Muzeum Dawnych Maszyn i Technologii w Žamberku, muzeami należącymi do Fundacji Ochrony Dziedzictwa Przemysłowego Śląska oraz samorządem Dzierżoniowa. 

Czescy i polscy turyści odwiedzą region Dolnego Śląska, podróżując wagonami produkcji Linke-Hoffman-Werke z Muzeum Kolejnictwa na Śląsku. Każde z miast na trasie oferuje atrakcyjny pobyt. Podczas godzinnego postoju w Jaworzynie Śląskiej turyści zwiedzą Muzeum Kolejnictwa w Jaworzynie Śl. 

---

Zapraszamy również do udziału w wycieczkach organizowanych przez naszego Partnera czeskiego. Więcej na: https://vlaky.pardubickykraj.cz/

---

---

Rozkład Jazdy:

10:02 – 10:30 Międzylesie
10:55 – 11:04 Bystrzyca Kłodzka
11:26 – 11:39 Kłodzko
12:03 – 12:23 Kamieniec Ząbkowicki
12:36 – 12:38 Ząbkowice Śląskie
13:15 – 13:20 Dzierżoniów
13:43 – 13:48 Świdnica
14:02 – 15:00 Jaworzyna Śląska
15:12 – 15:13 Świdnica
15:40 – 15:45 Dzierżoniów
16:20 – 16:21 Ząbkowice Śląskie
16:34 – 16:55 Kamieniec Ząbkowicki 
17:24 – 17:30 Kłodzko
17:55 – 18:05 Bystrzyca Kłodzka
18:28 – 18:54 Międzylesie

Dzięki wsparciu samorządów kosztują 20.00 zł / os. w dwie strony, niezależnie od trasy pociągu. Bilety dostępne są wyłącznie w przedsprzedaży, po wypełnieniu formularza uczestnika:

W 180-tą rocznicy uruchomienia pierwszej na Dolnym Śląsku, a jednej z pierwszych europejskich linii kolejowych Wrocław- Oława Muzeum Kolejnictwa na Śląsku zaprasza 21 i 22 maja na spotkanie z najstarszym parowozem z naszej kolekcji Tkh2-12 z 1890 roku.

Budowa pierwszej linii kolejowej na Śląsku to wydarzenie ważne nie tylko dla historii kolejnictwa. To przede wszystkim początek nowej ery w rozwoju Śląska i jego stolicy – Wrocławia. Połączenie koleją głównych miast z innymi regionami, rozpoczęło szybki rozwój gospodarczy i społeczny.

Parowóz TKh2-12 prezentowany będzie na wachlarzu parowozowni w godzinach od 10:00 do 18:00 a na obrotnicy o 13:00 i 15:00.

Obywatele i Obywatelki!

Przenieście się w czasie do 1946 roku i wstąpcie w szeregi Straży Ochrony Kolei. W ramach Nocy Muzeów zapraszamy na wyjątkowe, ekstremalne zwiedzanie muzeum rozpoczynające w bazie SOK w wagonie pancernym.  Poznajcie trudy i niebezpieczeństwa służby na Ziemiach Odzyskanych.Zobaczcie zakamarki Muzeum Kolejnictwa na Śląsku w Jaworzynie Śląskiej  z zupełnie nowej perspektywy. 

A po trudach i znojach patrolowej służby zapraszamy na smaczne i proste dania barowe do naszego stylowego wagonu WARS.

Chętni do udziału w patrolu SOK zobowiązani się do wypełnienia formularza rekrutacyjnego oraz wniesienia opłaty w wysokości 10.00 zł /os.

Muzeum zaprasza wszystkich, którzy chcą ciekawie spędzić czas podczas długiego weekendu na „Kolejową Majówkę”. Przygotowaliśmy wiele atrakcji dla dzieci, młodzieży, dorosłych oraz seniorów w największym muzeum technicznym na Dolnym Śląsku. Poznacie zabytkowy tabor kolejowy oraz unikalne eksponaty poświęcone historii techniki i przemysłu. Nowością tegorocznej Majówki jest prezentacja budynków technicznych parowozowni po rewitalizacji: warsztatu, kuźni, sprężarkowni oraz zaplecza socjalnego pracowników technicznych. 

Dla zwiedzających przygotowaliśmy moc atrakcji w tym m.in.:

· prezentacje i przejazdy zabytkowych, czynnych lokomotyw spalinowych 409Da-1 oraz 410D-51,
· prezentacje drezyn kolejowych Warszawa M20,
· gra terenowa dla najmłodszych,
· zwiedzanie bocznicy muzeum z przewodnikiem,
· pokazy zabytkowych maszyn na warsztacie,
· makiety kolejowe oraz inne wystawy poświęcone kolejnictwu,
· sala zabaw z Tomkiem i Przyjaciele,
· kolejowa plaża z placem zabaw i wystawą Lokomotywa Juliana Tuwima,

W trakcie Majówki uruchomiony zostanie również wagon barowy WARS, w którym serwowane będą ciepłe i zimne napoje, słodkie przekąski oraz smaczne dania barowe.

Ramowe godziny wydarzeń w trakcie Kolejowej Majówki:

Zwiedzanie z Przewodnikiem
10:30, 11:30, 12:30, 13:30, 14:30, 15:30, 16:30

Przejazdy po Trasie Parowozowej
12:00, 13:00, 14:00, 15:00, 16:00

Zwiedzanie warsztatu oraz pokazy pracy maszyn
10:00-18:00

Centrum Obsługi Turystów oraz Sala Zabaw
10:00-18:00

Kolejowe Bistro w Wagonie WARS
10:30-17:30

Tradycją się już stało, że w pierwszy weekend wiosny rozpoczynamy sezon turystyczny. Dla zwiedzających przygotowanych będzie szereg atrakcji a wśród nich m.in.:

Prezentacje zabytkowej lokomotywy spalinowej
Pokazy zabytkowych maszyn na warsztacie ,
Gra terenowa dla najmłodszych,
Zwiedzanie bocznicy Muzeum z Przewodnikiem,

W trakcie majówki zapraszamy również do naszego baru w Centrum Obsługi Turysty Dla chcących nieco odpocząć po pełnym wrażeń dniu – zapraszamy na Kolejową Plażę z placem zabaw.

Czekamy na Państwa od godziny 10:00 do godziny 16 00.